Saturday, December 09, 2017

ചരാചര്‍

ലഖന്‍, അതാണ്‌ അവന്‍റെ പേര്..
പക്ഷിപിടുത്തക്കാരന്‍..
ബുദ്ധദേവ് ദാസ്ഗുപ്തയുടെ 'ചരാചര്‍' എന്ന സിനിമയില്‍ നിന്നാണ്.

ഏക മകന്‍ മരിച്ചുപോയതില്‍ പിന്നെയാണ്, പിടിക്കുന്ന ഓരോ പക്ഷിയിലും  മരിച്ചു പോയ മകന്‍റെ മുഖം അവന്‍ കണ്ടു തുടങ്ങുന്നത്..
പിന്നെ , അവനു പക്ഷികളെ വില്‍ക്കാനാവുന്നില്ല..
ഭാര്യ കാണാതെ , പിടിച്ച പക്ഷികളെ ഓരോന്നായി അയാള്‍ കൂടുകള്‍ തുറന്നു വിടുന്നു ..
അവര്‍ ചിറകിട്ടടിച്ചു പറന്നുപോവുമ്പോള്‍ , അവയെ നോക്കി അയാള്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു നിന്നു..

പ്രായോഗികതയുടെയും , സ്വാര്‍ഥതയുടെയും ലോകത്തു അയാള്‍ ഒരു പരാജയമാവുകയായിരുന്നു..
സ്വയം നഷ്ടങ്ങള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങി കാലചക്രങ്ങളിലൂടെ കടന്നു പോയ മനുഷ്യര്‍ എല്ലാം അങ്ങനെ തന്നെയായിരുന്നല്ലോ..
പരാജിതര്‍...!

ഒരിക്കല്‍, അവനെന്ന കൂട്ടില്‍ നിന്നും, വേറൊരു ആകാശവും തേടി സ്വന്തം പ്രിയതമയും  പറന്നു പോകുന്നു..എങ്കിലും , പോകുന്നതിനു മുമ്പ് അവള്‍ ചോദിച്ചു, നീയെങ്ങനെ ജീവിക്കുമെന്ന് ...
അപ്പോള്‍ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി അവന്‍ പറയുന്നുണ്ട്,
" നോക്കൂ,
ഈ ഭൂമിയുണ്ട്, ഈ ആകാശമുണ്ട് ...
കാടുണ്ട്‌; പക്ഷികളുണ്ട്....
പിന്നെ എന്‍റെ ഈ ഒരൊറ്റ ജീവിതം ;
അതങ്ങു കടന്നുപോവും...
Just one life. 
It will pass."

And she flown away.

ആദ്യമൊക്കെ, ഏകാന്തതകളില്‍ അവനല്പം പതറുന്നുണ്ട്..
പിന്നീട്,  അവന്‍റെ കുഞ്ഞു കുടിലിന്‍റെ ഏകാന്തതകളിലേക്ക്  കാട്ടിലെ കിളികളൊക്കെ പറന്നെത്തുന്നു..
അവര്‍ അവനില്‍ കൂടൊരുക്കി..
ഒരു വൃക്ഷമാവുകയായിരുന്നു, അവന്‍..
ചരമായതും അചരമായതും  കൊണ്ടു നിറഞ്ഞ ഈ വലിയ പ്രപഞ്ചത്തിലെ, പുഷ്പിക്കുന്ന ഹൃദയമുള്ള ഒരു വൃക്ഷം....

നനവ്‌ പടര്‍ത്തുന്ന, കവിത നിറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍..
അതായിരുന്നു, 'ചരാചര്‍' എന്ന സിനിമയുടെ ഫ്രെമുകളൊക്കെയും..!!!
ക്ഷണികതകളുടെ ഈ ജീവിതത്തില്‍, നഷ്ടങ്ങളും പേറി നടക്കുന്നവരുടെ ഉള്ളിലോക്കെയും ഓരോരോ വൃക്ഷം വളരുന്നുണ്ടാവാം...
അവരിലേക്ക്‌ ചേക്കേറാന്‍ എവിടെനിന്നോ പ്രതീക്ഷയുടെ കുഞ്ഞുകിളികള്‍ പറന്നുവരുന്നുമുണ്ടാവും..









No comments: